- zo žartu
- в шутку
Slovenského-ruský slovník. 2012.
zo žartu
Смотреть что такое "zo žartu" в других словарях:
Matthew Mercer — Born Matthew Christopher Miller June 29, 1982 (1982 06 29) (age 29) Palm Beach Gardens, Florida Other names Matt Miller, Masamune Miller Occupation Actor/Voice Actor/Writer/Director … Wikipedia
Хвин, Стефан — Стефан Хвин с женой Кристиной на Международной книжной ярмарке в Варшаве, 2006 Стефан Хвин (польск. Stefan Chwin … Википедия
Жилинская, Ядвига — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Жилинский. Ядвига Жилинская польск. Jadwiga Żylińska … Википедия
jaja — 1. posp. Dla jaj «dla żartu, dla popisu»: Są też domysły, że tygrysy miały pomocników z zewnątrz, że na przykład uwolnili je (wypuścili na wolność) jacyś poszkodowani na umysłach ekolodzy albo że klatki pootwierali dla jaj jacyś niestrudzeni… … Słownik frazeologiczny
sport — (Robić coś) dla sportu «(robić coś) dla rozrywki, dla żartu»: Chodził na dyskoteki, palił trawkę i brał exstasy. Gdy zaczęło mu się nudzić, kradł w sklepach „dla sportu”. ŻW 12/12/2001 … Słownik frazeologiczny
gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… … Słownik języka polskiego
pozór — m IV, D. pozórzoru, Ms. pozórzorze; lm M. pozórzory «wygląd, powierzchowne wrażenie, zwłaszcza łudzące» Pozory dobrego wychowania, grzeczności. Ratować pozory. Wierzyć pozorom. Jego słowa miały pozór żartu. Pozory często mylą. ◊ Stwarzać pozory… … Słownik języka polskiego
rubaszność — ż V, DCMs. rubasznośćści; lm D. rubasznośćści rzecz. od rubaszny Rubaszność żartu. Rubaszność w sposobie bycia, zachowania się … Słownik języka polskiego
subtelność — ż V, DCMs. subtelnośćści 1. blm rzecz. od subtelny a) w zn. 1: Czyjaś subtelność. Subtelność czyjegoś zachowania. b) w zn. 2: Subtelność kształtów, rysów. c) w zn. 3: Subtelność barw, dźwięków. d) w zn. 4 … Słownik języka polskiego
żart — m IV, D. u, Ms. żartrcie; lm M. y «coś powiedziane lub zrobione nie na serio, lecz dla rozrywki, zabawy, zakpienia z kogoś; figiel, kawał, dowcip; w lm także: żartowanie» Delikatny, dwuznaczny, głupi, kiepski, niesmaczny, niestosowny, niewinny,… … Słownik języka polskiego
żartobliwy — żartobliwywi «mający charakter żartu, zawierający w sobie żart; traktujący coś niepoważnie, humorystycznie» Żartobliwy ton, uśmiech, wyraz twarzy. Żartobliwa rozmowa. Żartobliwy wiersz, utwór. Żartobliwe przezwisko … Słownik języka polskiego
